การวิจัยประกอบด้วยการทดลองสี่ครั้งกับนักศึกษา 176 คนและผู้ใหญ่คนอื่น ๆ ซึ่งทำภารกิจที่นักวิจัยใช้กันทั่วไปเพื่อวัด ความคิด สร้างสรรค์ ผู้เข้าร่วมถูกจัดให้อยู่ในสภาวะต่างๆ กัน: เดินในร่มบนลู่วิ่งหรือนั่งในที่ร่ม – ทั้งคู่หันหน้าเข้าหากำแพงที่ว่างเปล่า – และเดินกลางแจ้งหรือนั่งกลางแจ้งขณะถูกเข็นรถเข็น – ทั้งสองเดินไปตามเส้นทางที่กำหนดไว้ล่วงหน้าในวิทยาเขตสแตนฟอร์ด นักวิจัยให้ผู้เข้าร่วมนั่งบนรถเข็นด้านนอกเพื่อ***งการเคลื่อนไหวทางสายตาแบบเดียวกับการเดิน นอกจากนี้ยังเปรียบเทียบชุดค่าผสมที่แตกต่างกัน เช่น เซสชันการนั่ง 2 เซสชันติดต่อกัน หรือการเดิน 1 เซสชัน ตามด้วยการนั่ง การเดินหรือนั่งที่ใช้ในการวัดความคิดสร้างสรรค์กินเวลาตั้งแต่ 5 ถึง 16 นาที ขึ้นอยู่กับงานที่กำลังทดสอบ