เช่นเดียวกับระบอบความงามที่มีประสิทธิภาพ สุขอนามัยขั้นพื้นฐานเป็นรากฐานของความลับด้านความงามที่ปฏิบัติกันในอียิปต์โบราณ เหงื่อและทรายทั้งหมดที่เกิดจากความร้อนแห้งของสภาพอากาศในอียิปต์จำเป็นต้องถูกชะล้างออกไปก่อนที่จะนำไปใช้อย่างอื่นได้ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ ชาวอียิปต์ส่วนใหญ่ดูเหมือนจะอาบน้ำในแม่น้ำไนล์ แม้ว่าจะมีการค้นพบอ่างอาบน้ำโบราณอยู่บ้างก็ตาม ตัวอย่างบางส่วน ได้แก่ โรงอาบน้ำสาธารณะที่ขุดพบในเมืองเทบตูนิสซึ่งโรงอาบน้ำที่เก่าแก่ที่สุดมีอายุถึงศตวรรษที่สามก่อนคริสตศักราช ที่นี่อ่างหิน ฝักบัว และแม้แต่เตาสำหรับต้มน้ำก็ถูกเปิดโปง นอกเหนือจากการใช้ทรายเป็นสารกำจัดสิ่งสกปรกแล้ว การใช้สบู่ยังพบได้ทั่วไปในอียิปต์โบราณ แป้งที่ประกอบด้วยดินเหนียวหรือขี้เถ้าผสมกับน้ำมันมะกอกสามารถทำความสะอาดร่างกายได้ รวมทั้งช่วยบำรุงและรักษาผิวหนังด้วย Ebers Medical Papyrus มีอายุตั้งแต่ประมาณ 1,500 ปีก่อนคริสตศักราชอธิบายถึง เคล็ดลับความงาม อีกประการหนึ่งของชาวอียิปต์โบราณ ส่วนผสมของน้ำมันจาก***และพืชที่มีเกลืออัลคาไลน์ดูเหมือนจะถูกนำมาใช้ไม่เพียงแต่สำหรับการชะล้างเท่านั้น แต่ยังใช้รักษาสภาพผิวต่างๆ อีกด้วย เพื่อให้ตัวเองมีกลิ่นที่สะอาด ชาวอียิปต์โบราณใช้น้ำหอมหลายชนิดที่ได้จากพืช ดอกไม้ และเมล็ดพืชที่มีกลิ่นหอม สกัดเอาสาระสำคัญออกมาโดยการบีบ หลังจากนั้นจึงเติมลงในน้ำมันเพื่อสร้างน้ำหอมเหลว พวกเขายังผสมกับไขมันหรือขี้ผึ้งเพื่อสร้างครีมหรือขี้ผึ้งที่ฉุน น้ำหอมราคาแพงและหรูหราที่สุดบางชนิดที่ใช้ในอียิปต์โบราณได้มาจากส่วนผสมของธูปที่ดีที่สุดซึ่งนำเข้าจากแอฟริกาตะวันออก กำยาน มดยอบ และไม้หอมหลายชนิดน่าจะสงวนไว้สำหรับเทพเจ้าเท่านั้น และอาจเป็นไปได้ว่าสมาชิกที่ร่ำรวยที่สุดในสังคม ตามคำจารึกบางฉบับ กลิ่นที่น่าพึงพอใจอาจเกี่ยวข้องกับเทพเจ้าของอียิปต์โบราณด้วยซ้ำ