เสือโคร่งส่วนใหญ่อยู่โดดเดี่ยว นอกเหนือจากความสัมพันธ์ระหว่างแม่และลูก เสือแต่ละตัวมีอาณาเขตกว้างขวาง และขนาดส่วนใหญ่จะถูกกำหนดโดยความพร้อมของเหยื่อ แต่ละคนทำเครื่องหมายโดเมนของตนด้วยปัสสาวะ อุจจาระ คราด รอยถลอก และการเปล่งเสียง เสือโคร่งเผชิญแรงกดดันไม่หยุดหย่อนจากการรุกล้ำ เสือโคร่ง การฆ่าล้างแค้น และการสูญเสียที่อยู่อาศัย พวกเขาถูกบังคับให้ต้องแย่งชิงพื้นที่ที่มีประชากรมนุษย์หนาแน่นและมักจะเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆตั้งแต่ปี 2560 IUCN ได้จำแนกเสือโคร่งสองชนิดย่อย ซึ่งเรียกกันทั่วไปว่าเสือโคร่งทวีปและเสือโคร่งเกาะซุนดา เสือเกาะที่เหลืออยู่ทั้งหมดพบเฉพาะในเกาะสุมาตรา เสือโคร่งในเกาะชวาและบาหลีสูญพันธุ์ไปแล้ว เสือเหล่านี้รู้จักกันแพร่หลายในชื่อเสือสุมาตรา เสือโคร่งในทวีปในปัจจุบันรวมถึงประชากรเสือโคร่งเบงกอล มลายู อินโดจีน และอามูร์ (ไซบีเรีย) ในขณะที่เสือโคร่งแคสเ***ยนสูญพันธุ์ไปแล้วในป่า เชื่อกันว่าเสือโคร่งจีนใต้สูญพันธุ์ไปแล้ว