ในปัจจุบัน ในประเทศส่วนใหญ่ การรักษาภาวะมีบุตรยากมักใช้เงินจากกระเป๋าเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งมักส่งผลให้เกิดต้นทุนทางการเงินที่มหาศาล ผู้คนในประเทศที่ยากจนที่สุดใช้สัดส่วนรายได้ของพวกเขามากขึ้นในการดูแลภาวะเจริญพันธุ์ เมื่อเทียบกับผู้คนในประเทศที่ร่ำรวยกว่า ภาวะมีบุตรยาก ค่าใช้จ่ายสูงมักขัดขวางผู้คนจากการเข้าถึงการรักษาภาวะมีบุตรยาก หรืออีกทางหนึ่งอาจทำให้พวกเขาเข้าสู่ความยากจนอันเป็นผลมาจากการแสวงหาการดูแล ผู้คนหลายล้านคนต้องเผชิญกับค่ารักษาพยาบาลที่หายนะหลังจากเข้ารับการรักษาภาวะมีบุตรยาก ทำให้เรื่องนี้กลายเป็นประเด็นสำคัญและบ่อยครั้งเกินไปที่จะกลายเป็นกับดักความยากจน