นี่เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นจริงๆ เพราะเราสามารถสุ่มตัวอย่างความหนาแน่นของพื้นที่ที่ยาวมากๆ ได้อย่างสม่ำเสมอ ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ยาวที่สุดที่เรามีจนถึงตอนนี้ Ocker กล่าว นี่ทำให้เราได้แผนที่ความหนาแน่นและสื่อระหว่างดวงดาวที่สมบูรณ์ที่สุดตามที่ยานโวเอเจอร์มองเห็น จากสัญญาณดังกล่าว ยานสำรวจอวกาศ ความหนาแน่นของอิเล็กตรอนรอบยานโวเอเจอร์ 1 เริ่มเพิ่มขึ้นในปี 2556 และมาถึงระดับปัจจุบันประมาณกลางปี ​​2558 ซึ่งมีความหนาแน่นเพิ่มขึ้นประมาณ 40 เท่า ยานอวกาศดูเหมือนจะอยู่ในช่วงความหนาแน่นใกล้เคียงกัน โดยมีความผันผวนบ้างผ่านชุดข้อมูลทั้งหมดที่วิเคราะห์ซึ่งสิ้นสุดในต้นปี 2563