การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าความถี่ใน การเดิน ระยะเวลา และความเร็วแต่ละส่วนมีส่วนช่วยให้เกิดประโยชน์โดยรวมนี้เท่าๆ กัน ผู้หญิงที่เดินอย่างน้อยสัปดาห์ละสองครั้งมีความเสี่ยงต่อภาวะหัวใจล้มเหลวต่ำกว่าผู้ที่เดินไม่บ่อยถึง 20 ถึง 25 เปอร์เซ็นต์ ผู้ที่เดินเป็นเวลา 40 นาทีขึ้นไปในแต่ละครั้งมีความเสี่ยงต่ำกว่าผู้ที่เดินสั้น ๆ ถึง 21 ถึง 25 เปอร์เซ็นต์ ผู้หญิงที่เดินด้วยความเร็วเฉลี่ยหรือเร็วมีความเสี่ยงต่อภาวะหัวใจล้มเหลวลดลง 26 และ 38 เปอร์เซ็นต์ตามลำดับ เมื่อเทียบกับผู้หญิงที่เดินด้วยความเร็วปกติ นักวิจัยกล่าวว่า ผลลัพธ์มีความสอดคล้องกันในประเภทอายุ ชาติพันธุ์ และน้ำหนักตัวพื้นฐานในสตรีวัยหมดระดู ซึ่งบ่งชี้ว่าการค้นพบนี้สามารถนำไปใช้กับผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มีอายุมากกว่า 50 ปีได้ "เราตรวจสอบผู้หญิงที่มีดัชนีมวลกาย (BMI) สี่ประเภทที่แตกต่างกัน และพบความสัมพันธ์แบบผกผันระหว่างพฤติกรรมการเดินกับความเสี่ยงต่อภาวะหัวใจล้มเหลว" ราสลากล่าว "ผลการวิจัย***งให้เห็นว่าแม้แต่ผู้หญิงที่เป็นโรคอ้วนและน้ำหนักเกินก็ยังสามารถได้รับประโยชน์จากการเดินเพื่อลดความเสี่ยงต่อภาวะหัวใจล้มเหลว" การวิเคราะห์นี้พิจารณาถึงปัจจัยเสี่ยงของโรคหัวใจ เช่น การสูบบุหรี่ การดื่มแอลกอฮอล์ ครอบครัวและประวัติทางการแพทย์ การใช้ฮอร์โมน และปริมาณกิจกรรมทางกายโดยรวม พฤติกรรมการเดินได้รับการประเมินจากการรายงานตนเองของผู้เข้าร่วมในระหว่างการศึกษา นักวิจัยไม่สามารถอธิบายถึงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากพฤติกรรมการออกกำลังกายหรือการเดินในชีวิตช่วงต้นของชีวิต Rasla จะนำเสนอการศึกษาเรื่อง "Association of Walking Pace, Walking Frequency and Duration and Joint Effects on the Risk of Heart Failure in Post-Menopausal Women" ในวันจันทร์ที่ 12 มีนาคม