ในทางกลับกัน ดาวฤกษ์มวลมากที่สุดที่เรียกว่าไฮเปอร์ไจแอนต์อาจมีมวลมากกว่าดวงอาทิตย์ 100 เท่าหรือมากกว่า และมีอุณหภูมิพื้นผิวมากกว่า 30,000 เคลวิน ไฮเปอร์ไจแอนต์ปล่อยพลังงานมากกว่าดวงอาทิตย์หลายแสนเท่า แต่ มีอายุการใช้งานเพียงไม่กี่ล้านปี แม้ว่าดาวฤกษ์สุดโต่งเช่นนี้เชื่อว่ามีอยู่ทั่วไปในเอกภพยุคแรก แต่ทุกวันนี้ดาวฤกษ์เหล่านี้หายากมาก กาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดมีดาวยักษ์เพียงไม่กี่ดวง ดวงดาวและชะตากรรมของพวกเขา โดยทั่วไปแล้ว ยิ่งดาวฤกษ์มีขนาดใหญ่ขึ้น อายุของมันก็สั้นลง แม้ว่า ดวงดาว ฤกษ์ที่มีมวลมากที่สุดทั้งหมดจะมีอายุหลายพันล้านปีก็ตาม เมื่อดาวฤกษ์หลอมไฮโดรเจนทั้งหมดในแกนกลางแล้ว ปฏิกิริยานิวเคลียร์จะหยุดลง ปราศจากการผลิตพลังงานที่จำเป็นในการรองรับแกนกลางเริ่มยุบตัวและร้อนขึ้นมาก ไฮโดรเจนยังคงมีอยู่นอกแกนกลาง ดังนั้นการหลอมไฮโดรเจนจึงดำเนินต่อไปในเปลือกที่ล้อมรอบแกนกลาง แกนกลางที่ร้อนขึ้นเรื่อยๆ ยังดันชั้นนอกของดาวออกไปด้านนอก ทำให้พวกมันขยายตัวและเย็นลง ทำให้ดาวกลายเป็นดาวยักษ์แดง